Aangezien het vorige verslag 'al' een week geleden was, en we al weer zoveel hebben meegemaakt, is het weer tijd voor een nieuwe update. Bedankt allemaal voor de leuke reacties!!!!

Na het typen van het vorige verslag was het de bedoeling dat ik samen met de Duitse Valerie naar het concert zou gaan. Vanwege een aantal telefonische problemen, was dat mislukt. Gelukkig was daar de Ierse Louise: die was wel in voor een feestje! Het concert(Arcade Fire) was super en ook supergoed georganiseerd: er waren meer dan 75.000 (!) mensen, maar geen problemen.
De volgende dag was het tijd om wat meer van Montreal te zien. Dus samen met Louise eneen metrokaartje verschillende plekken in de stad bezocht. Hierna was het natuurlijk wel tijd voor een biertje en aangezien Louise Iers is bleef het er niet bij 1 ;-)Inmiddels was ook de Zwitserse Vanessa aangesloten en het werderg gezellig (en laat)!

Met Louise had ik afgesproken dat ik haar zondag zou oppikken in Ottawa.Vanessa wilde wel wat meerzienvan de omgeving, dus devolgende dag gingen wesamen op pad richting Ottawa, met het idee dat zij daar weer de bus terug zou nemen en haar plaatsje af zou staan aan Louise: hoe anders kan het lopen ;-)

Net ten westen van Montreal ligt park Oka. Na een kleine wandeling reden we door het park en gingen we verder op pad naar Montebello. Hier is park Omega. Met de auto kan je door het park rijden terwijl de moose's aan je autoruit likken. Erg grappig! Verder waren er in het park ook nog allerlei andere dieren zoals buffels, herten en bevers en (weliswaar achter een minuscuul hekje): zwarte beren!
Uiteraard namen we hier ruim de tijd voor en dus was hetal een beetje laat toen we het park verlieten. Bovendienhadden wij al de waarschuwinggehad dat er weinigtot geen slaapplaatsen in Ottowa zouden zijn,en dus besloten wein Montebello te blijven. Na een hapje eten, waren we doodopvan alle indrukken, dus vroeg naar bed!Omdat het hier erg lastig is in te schatten hoe lang je over een bepaald aantal kilometers doet, gingen we de volgende dag (zondag) voor de zekerheid maar ruim op tijd van 'huis'. Gelukkig was heterg rustig op de weg en we warendan ook mooi op tijd op het busstation. Inmiddels had Vanessa besloten dat ze de roadtrip nog wel een dagjewilde verlengen. Dus even opruimen in de auto(!), Louise oppikken enmet z'n drieenbegonnen we aan onze roadtrip inde Ford.

De route was wederom prachtig:het is nu echt op en top Indian Summer en na elke bocht is er weer een ander prachtig spiegelend meer, duswekeken onze ogen uit.Na een paar uurtjeskwamen we bij de 'East gate'van het Albonquin National Parc. Met wat tipsvan de lokale VVV vervolgden we onze trip door het park. Af en toe een drinkpauze, af en toe een kleine hike, af en toe een rookpauzeen af en toe een plaspauze. Al met al waren we 4 uur verder toen we bij de 'West gate' kwamen. We besloten naar het plaatsje Huntsville te rijden. Doordat motels goekoper zijn dan hostels als je met z'n drieen bent, hadden we even snel een motel gefikst om vervolgens naar de Pub te gaan. Ja, het wordt een beetje eentonig, maar het was opnieuw bier en opnieuw erg gezellig en opnieuw laat!

Omdat Vanessa een buskaartje had vooreen bus vanuit Niagara Falls en het liefst voor vertrek van de bus nog wel iets van de watervallen wilde zien, vertrokken we de volgende dag (maandag) een beetje bijtijds richting Niagara Falls. Ook deze route was weer prachtig (al verdween de Indian Summer wel een beetje hoe zuidelijker we kwamen), maar gelukkig waren daar de watervallen! Echt super! Inmiddels had Vanessa besloten om haar vertrek toch nog een dagje uit te stellen, dus opnieuw met z'n drieen een motel gezocht.

Na nog een beetje door het stadje gereden te hebben en wat boodschappen gedaan te hebben, hebben we 's avonds lekker pizza besteld en op ons 'balkon' gezeten met op de achtergrond het geweld van de watervallen: het kan vervelender!

Dinsdag begon de dag een beetje regenachtig (huh, dat hadden we nog niet eerder gehad ;-) ), dus rustig aan opstarten en vervolgens richting Niagara on the Lake gereden (een soort Blaricum aan zee, zonder sociale huur). Gelukkig werd het weer wat beter en we besloten dan ook dat het wel leuk was om de watervallen van de Amerikaanse kant te bekijken. Leuk was het zeker, aangezien wij eerst niet begrepen wat we precies moesten doen met al die camera's en stoptekens en wild gebarende douane-beambtenen de douane helemaal niets begreep wat een Zwitserse, Ierse en Holandse samen inAmerika te zoeken hadden. Gelukkig waren ze niet heel vervelend en mochten we na een uurtje de grens over. Na een rondje door het park gewandeld te hebben, kwamen we tot de conclusie dat de Canadese kant meer de moeite waard was. Daarbij kwam dat Louise al helemaal stond te stuiteren omdat ze iets over een outlet had gehoord (en een kortingskaart van het hotel had gehad), gingen we die outlet maar eens bekijken. Vanessa en ik hadden het na een uurtje wel gezien (lees: natuurlijk hadden we het niet gezien, maar er moet ook nog huur betaald worden, dussss), maar Louise was spoorloos. We besloten maar op een tactisch punt een koffietje te drinken en uiteindelijkkwam ze eraan met 4 tassen vol en een glimlach van oor tot oor.

Helaas verdween onze glimlach niet veel later toen we afscheid moesten nemen van Vanessa (ze kon nu echt niet meer uitstellen)....maar gelukkig hebben we al een date gepland om met z'n 2-en Louise in Ierland te bezoeken!

Woensdag wilde Louise nog iets terugbrengen in de outlet, dus gingen we op pad. Eerst even koffie drinken en tijdens de koffie (en dus net voor een bezoekje aan de outlet) kreeg ik het teleloontje dat ik nog een jaartje voorzien ben van werk, een betere timing kan haast niet ;-)

Omdat dit natuurlijk wel gevierd moest worden, ben ook ik deze keer maar een winkeltje (of 2,3,4 misschien 5) ingegaan en tevreden vervolgden we onze weg richting Toronto. Omdat we niet in Toronto wilden slapen (ivm de hoge parkeerkosten), strandden we in Missaugaua (of zoiets) waar we aan de grote uitdaging stonden om alle spullen die her en der in de auto stonden in onze tassen te krijgen...Het kostte bloed, zweet en trane, maarhet is redelijk gelukt!

Nu zijn we net in Toronto aangekomen en na een helse speurtocht naar de parkeergarage waar we de auto moesten inleveren (snik) en een helse rel met de mensen van het autoverhuurbedrijf (wel met een beetje succes, toch $40,- minder betaald), zit ik nu dus effe lekker in het hostel te internetten.....Wat de plannen zijn voor de komende dagen is nog niet bekend, maar dat er weer veel gelachen gaat worden staat vast!!

Moeder, de route is als volgt:

Montreal - Montebello: 13 Noord, 640 West, 344 West en 148 West (170 km)

Montebello - Huntsville: 148 West, 417 West, 17 West, 60 West (430 km)

Huntsville - Niagara: 11 Zuid, 400 Zuid, 407 zuid (toll weg), QEW en 420 richting NIagara (351 km)

Niagara - Missaugaua (ofzoiets): QEW richting Toronto (aantal km weet ik niet precies)

Missaugaua - Toronto: binnendoor, langs Lake Ontario